Aku rindu Terengganu sangat-sangat. Biasalah kan, masa dok Ganu, aku rindu Perlis. Lani, bila balik Perlis, Ganu melambai-lambai. Aduh.. Rindu ni kadang-kadang pelik kan? Padahal bukan rindu kat orang pun, cuma merindui tempat tersebut dan aktiviti yang dijalankan di situ. Itu ja, ada kaitan dengan rindu kat orang ka? Dok ehhh.... Rindu kat satar, nasi kerabu, tempe kafe baru, burger abg kafe hujung, aiq lemon tea kak kafe baru, koe teow pasaq malam belakang, nasi lemak kampus kota... Uiihhhh... Parah-parah!!!! Semua makanan ni... Rindu sikit-sikit nak cakap Ganu. hehehe.... Tak sedaq diri!!! Last-last, rindu nak naik bas SP Bumi Perlis-KT.. Merepek dah aku nih.. Untuk nak ubat rindu aku, aku ulang baca kisah Aming gi sejid part 1.....
CERPEN LOGHAT TERENGGANU.
KISAH AMING GI SEJID.
Ayoh ye kate doh tok bolih ikut. Ye nok ikut gok . Pah tu dalang sejid wat bising. Ye berembah ngan abang dia. Bising Bango. Ayoh dia hok tengah mayang ni nok maroh dok tau ahh. Geletik tangang rasa nok bui penampor sutir. Orang laing kiri kanang dalang sof mok’o rase gitu jugak, mesti dok kusuk semayang. Kalu ye maghi dekat, bulih junga tangang, belang-belang bace fatehoh, mesti kena keppok pale, baru ye bulih dudok diang. Base anok dok rajing mari sejid, ye ingat sejid ning macang padang tepat maing. Ye berembah, ye berembah jugak nge abang dia. Nok buwak gane , budok dua taung , dok tahu ke mende. Orang paka baju melayu nok gi sejid, ye derah-derah gi ambek baju retek dalang robok. Tak dok pioh, ye buke abih sorok dalang rumah cari pioh, bulih ke dia pioh besar, paka jugak, paka jugak walaupung dok lekat di pale. Tengelang separuh dahi napok butir mate je dua butir, kelit-kelit. Ayoh ye kate “Aming doh ayoh gi ahhh, kek gi aming bising, dok dudok diang, kaca orang mayang”. Panda ye jawak “Aming uduk je, Aming diang je, Aming mayang nge ayoh”. Uhh, jawak bukang maing juruh. Ayoh dia pong ajoklah, nok try ,bulih ke dok dia duduk molek-molek mase orang semayang jumaat. Kalu dok ajok kang ye nangis guling hanyar depang mok dia, sapa orang abih mayang. Rohoklah mok dia nok suruh senyap kekgi.
Mase khetbah tu ye start doh, iyah-iyah ye fire ke abang dia. Abang ye senyak je, dok layang. Ayoh ye keling-keling dari jauh, pah tu cerelong ngan wat mulut cettum gitu. Marohlah tu .Ye senyak kejap. Pah tu ye segok-segok pulak abang dia, iyah-iyah, koya jadi ultrameng lawang raksakse. Ayoh ye cerelong lagi, ambek jari tunjuk bubuh dekat nge bibir, wat gerok kiri kanang. Perit meto , takutlah tu konong. Derah-derah ye gi duduk bira abang dia, terkising-kising senyung. Dok dan dua minit ye segok pulak abang dia, maing pogong-pogong pulak, iyah-iyah..
Ayoh dia buat isyarat ke abang dia ,suruh maghi dekat. Ayoh dia bisik “koho teruk adik mung ning, mung ajok adik mung gi blakang, tepat orang buh lipar nung, mung layang ye berembah, kot panda ye ah nok begocoh ke, nak berguling ke, nok teranding di dinding ke.Dok bolih jadi gining, ye kaca orang nok mayang kekgi.” Abang dia ajoklah gi blakang. Ye pong derah-derah ikut.
Amanglah sementor. Bulihlah dengar khetbah molek skit. Tok imang perabih khetbah dia, pas tu sedia nok semayang. Pah takbir je , bace patehoh, eh-eh tubik mari duane dok tahu, ye mari pulok nge abang dia. Duk selit celoh sof. Ye akat takbir jugak pah tu wat mulut bebet-bebet, pecih-pecih, pecih-pecih bunyi, bace mende dok tau. Ekseng je lebih.Mase abang dia sujud ye buwak pulok, tengok molek ngat abang dia sujud, kabat lallu atah blakang wat macang kuda. Keduk-keduk , bising bango. Mase abang dia duduk , ye pelok tekok abang dia , lepah tunju dua tige butir, debih-debih bunying. Gitulah sapa orang abih semayang.
Lepah bagi salang, kiri dan kanang, ayoh dia cerrelong slalu, bulat gete mate dia macang nok sembul , maroh tahap gajah naik minyok. Ye kejut ke mate sembul ayoh dia , Ye lari gi nusuk blakang abang dia, tahu nye saloh sebab ayoh ye pesang benor doh jangang wat bising dalang sejid. Ayoh dia saoung slow-slow “Sape maing masae mayang takdi hahhh ?”. Dalang takut-takut dia jawak “Bukang Aming”. Kebetulang tok imang tengah bace doa lepah mayang, tok makmung pulak jawak rama – rama “Aminggggg”. Ye kejut , watpe semua orang kata Aming. Ayoh dia kate lagi “Sape bising bango main gocoh dalang sejid hahhh” . Tok Imang bace doa .Makmung jawab aminggggg. Ye pucat lesi doh muke, ye jawak “Bukang Amingggggg, bukang Amingggg.. muke paling kiri kanang tengok ke makmung, mintak kasihang belas. Abang dia doh dok tahan suke tengok keaadaang dia hok pucat lesi. Ayoh dia wat lolok tanye lagi “ sape hok maing berembah dalang sejid ahhhh?”. Tok Imang perabih doanya, hok akhir dia kate “Ya Rabbal Alaminnnnnn”, kuat skit dari biase. Makmung-makmung sume pakat perabih amingkan doa tok imang, kate kuat skit dari biase “Amin Ya Rabbal Alamin”. Ye kejut hanyar. Bukang Aming, Bukang Aming, selok ye nangis takutan. Makmung sume tengok ke dia . Derah-derah Ye gi jerba ke ayoh dia. Reboh nungging ayoh dia sapa sellok kaing-kaing. Abang dia dok tahan, suke sampai guling bating depang sof.
Bersambung….
Cerpen loghat terengganu . Sambungan kisah Aming . Rekaang Faizul Faiezi.
Sambungan kisah Aming . Rekaang Faizul Faiezi.
Episod 2- Aming gi doktong umah tok imang
Sedak ah abang ye wat nyeyeh ke aming. Aaaaaming, bukang aming!, Aaaaaming , bukang aming!. Padang nge muka aming. Babil ngat dek pong. Mase tok imang tubik dari sejid nok ambek lipar, abang ye tunjuk ke aming guane rupe tok imang, Aming cerat molek, paka serbang macang bakul, paka juboh serebeh, paka spek mate awe-awe itang, misa nipih siak, janggut panjang jengong. Koho abang ye ngusik, tok imang nok ambek Aming, koho ye takutan. Peluk kemah keming ayoh ye, dok lepah-lepah.Tekkang ayoh Aming, nok kilah kain hok sellok takdi lagi, nok ambek lipar cap beng teng Aming lagi, nok gaga kuci kete lagi dalang kocek. Macang orang ngandung lah pulok sebab aming dok gatung depang. Nok gohek kete pong dok leh, dok gendong gitu ah depang stereng. Puah ayoh ye pujuk, gitu gining, dok makang siku gok.Nok dok nok , ayoh ye tebeng gohek gok kete dia koho-koho. Aming pulak sebek, sok sek lagi bunying. Jebek muke-muke, dok tekek nge ayoh ye. Pale macang nok masuk dalang baju ayoh ye. Nge ingus, nge air mate, nge air idung, nge air lior, penoh jeluah di baju ayoh ye. Ayoh ye pulok , lengoh gok ah pehe, serebang kaki-kaki duk gendong ke Aming. Kete pulok skali gi bira, skali gi tengoh, bewang-bewang kiri kanang macang ulo lari masuk dalang rok. Kete blakang dok tau ah, ping-pong,ping-pong, tekang ke hong. Doh, gohek kete doh ah koho, pah tu bewang pulok, maroh ah orang alik lakang. Parok ah gining. Molek je kete ye gi bira, pitah kete laing dari blakang nung, dang gi saoung “Guane boh, bawak kete ke, bawok keh”. Hija muka ayoh ye malu. Rase nok nusuk bowoh kuseng kete je. Mari pulok hok laing ,soung lagi , “mende bawok kete gining ee, kete labbi laju agi.” Biru stor pulok muka ayoh ye, wase nok masuk dalang desbok pulak. Ayoh ye, nok dok nok ,wat isyarat mulut, mucung ke Aminggg pah tu wat muke sebek tiru muke Aming. Drebar sebeloh ngangguk-ngangguk wat pahang, pah tu ngiling pale dia. “Berat nanang….”, tubik dari mulut dia. Ade lagi kete pitah, saoung pulok “wane bawok kete bewang kalli ning, mung mabuk tape ke, kite nok pitah pong susoh”. Bila ye junga pale, kelih ke Aming tengoh peluk kemah keming nge ayoh ye, pompongang poseng, tapi dang agi wat ulasang siarang langsong. “La dalang kete pong dukong gok,peseng nape gining ing, sakit tayya”. Ayoh ye wat kerising kenyih gitu ahh, tahang malu. Skali junga kirri, skali junga kanang , sakot pale Aming nok kelih depang dok leh. Pulah cawah skali nok ke nyapa . Koho-koho, koho-koho sapa jugak drumah. Nyada ayoh ye, kenaling, lembik lokli, leloh bedoho layang ke Aming. Naik drumah , bahang nasik tige pinggang, bulurang, air teh O beng pulok abih secetong nye tibang.
Jok kejadiang di sejid kena ke Amingg, ye lame doh dok ikut ayoh ye gi sejid, tok imang maroh ke Aming, ye kate. Ayoh ye maghi mikkir, kalu gining sokmo, rohok ning. Pah ke besor dok gi sejid. Kekgi lambor sejid pong dok kenal. Petang-petang ayoh ye wat raoung , newar-newar bira rumoh tok imang. Tok imang ngenne gok nge ayoh Aming,napok je ayoh Aming gendong motosikal, ye klo slalu, tangang pulok kibor kiri kanang, Aming kelih ke tok imang, ye cang ke spek mate awe-awe itang tok imang, napok ke tangang tok imang macang nok debih je , naoung pulok situ le. Ayoh Aming derah-derah wat gi newor tah kelaing dulu. “Smulah ayoh aji, kekgi ambe maghi mulla, serung ke ayoh Aji ning.” Ayoh Aming kabo ke tok imang belang-belang tunjuk ke Aming hok tengoh nangis bederohong. Tok imang wase pelikkan, wane pulak takut ke ambe ning, ke takut ke spek awe-awe itang ambe, ke kilah kaing tinggi ngat ,dokpong takut ke rambut reseng ambe sebab turung takdi dok dang nok bojeng. Kelih atah bawoh, blakang depang wasaang come doh , takut maccang ke ambe.
Dok lame pah tu ,maghi pulok lah ayoh Aming. Tok Imang dok sille molek doh atah gere nge mok aji. Siak nge sekut meri, nge air kawe. Angin pulok puh,puh tiup. Sedak nguh wasaang tok imang. Aming napok nakut lagi. Dukung dok lepah nge ayoh ye. Tangang pegang kelat gang. Hoh, kene kelat gang gok, dok ketek ah Aming, memang berehi. Dok dulli doh ke tok imang. Mok Aji depong Aming wat gi duduk atah gere pah tu layang Aming makang kelat gang belah kanang. Tok imang ambek tepat belah kiri, jurung kalli kat papang jokel. Dok dekat-dekat kang nangis pulok budok Aming ning. Sudoh bebase tertib terning satni tubiklah soalang tok imang “doh guane gamok budok ning, nakkut pa gitu seme, macang ah kite ni hantu polong, kelih kite sapa nolong berderohong’. Ayoh Aming pong critalah ke tok imang, hal Aming dalang sejid ari tu, tengoh-tengoh crite tok imang camek sekut meri, kecak air kawe, pah tu buh mula atah gere. Ambek sekut meri , cicoh air kawe, puwak dalang mulut. Dok maing gitu ah . Ayoh Aming ni gok crite bukang maing sedak, nge tangang nge kaki , nge lipar jepung abih naik atah palle. Sapa ke bab aaaaming, bukang Aming! , aaaaming, bukang Aming! , tok imang suke sellok sampe tebelohok. Kembur abih biskut meri, tupah air-air kawe. Pah ke air dalang talang pung abih telerak , hanyar banyar, kubang lembang abih. Mok Aji dari takdi dok bang dengor jugak cerita Aming, nge Mok-mok Aji suke selok jugok . Ye ulang “aaaaming”, Tok Imang tukang jawak “bukang Aming!.” Pah tu pakat suke dua orang tu sapa gegor tubuh-tubuh. Dok sedor ye dok bira ngat doh. Duk gegor – gegor gitu, dok sedor kayu jokel tu patoh riok , prakkk bunying, kanja tok imang dok dang nok wat mende , tok imang jatoh sengbam beloh kiri , muke bahang di akor mottan tepi gere, pecoh spek awe-awe itang tok imang. Mok Aji kejjut kelih ke tok imang jatuh jerebab gitu, dok sedor kayu papang gere tu jettak , bidah ke dia pulok . Cokeng naik papang tu, jadi macang papang gelosor , Mok Ajie pulok golek koho-koho, jatuh beloh kanang nge Aming-Aming kali kelecak tah bowoh. Tungging langgang skali. Abih tepek kelat gang di idung, manjang sapa linge. Ye terrik mok’o mase jatuh takdi.Ayoh Aming pompongang , saloh aboh, nok suke ke , nok sedih tengok keadaang tok imang nge mok ajie. Tok Imang duk kerah situ nge spek awe awe itang pecoh sebeloh , duk tepi akor mottan tengoh gegor lagi tahang suke, sapa dok rok nok bangung. Mok Aji dalang kemama – kemama , wat selambe dok tau je, derah derah bangung cegat, belang-belang dukong Aming. Duk lame-lame guling gitu napok seksi ah pulok. Aming dok dang nok nangis , sebab Mak Ajie derah-derah akit ye. Ye suke glekek tengok kelat gang lekkat di muke mok Ajie. Air mate Mok Aji bera lagi , bukang sedih , sukaang. Ayoh Aming wat lolok tanye tok imang” doh guane ayoh aji, sakit ke dok?, sakit duane ?”. Tok Imang jawak wat gurra “ Sakitt ahhh, dua tepat ambe sakit, se tali perut , rase macang nok putuh, se lagi buah pinggang , sbab rase nok keccing. Aming oh aming mung punye hal lah ning sapa pecoh abih spek awe awe itang ambe….”ngeloh tok imang. Aming dang lagi bang dengor jawak lalu “Bukang Amingggg!…
Bersambung lagi episod 3, Aming gi bala/surra… saborrrrr….
episod 3- Aming gi bala -
Episod 3- Amin gi Bala… rekaang Faizul Faiezi...
Ingak ke aming, Tok Imang nge mok ajie wase nok sukke. Due, tige minggu gok ah, nok ke rede. Kelih ke gere mesti suke kerah, ingat tungging jatoh jerembab situ.Tengok aming nge ayoh ye mesti suke selok. Lame doh tok Imang nge Mok Ajie dok suke gitu. Bese gok, dudok atah kusi nok makang,sedih sokmo brase, aku kelih mung, mung kelih kaku. Gok tu nok berra air mate…bukang mende,sedih teringat ke anok cucu.
Dulu gok,berderohong bissing banggo , riuh damat , dalang rumoh…nye baloh,nye bengocoh, nye sukke, nye begurra, ngussik,teppik, khenat. Rumoh tu dok tahu lah rumoh ke kandang kambing… macang tokang pecoh…kubang lembang skali, mok ajie dok cekak nok nyipang, dok cekak nok nyapuh, dok cekak nok beleber. Serbang Tok Imang pah ke atah alang, sluor pah ke atah kipah , pioh pah ke dappor . Ade tu nge nyapuh sapoh,ye wi paka juboh Tok Imang, siak nge pioh. Nok gi surra ,maroh hanyar…Tok Imang cari serbang , juboh , dok juppe.
Lening gok senyak tupah, sunyi supi je rumoh tu…macang kubor. Kelih ke bilik anok ye kosong tak dok worang, macang napok-napok je anok ye duk tidur situ. Kalu dulu gok pagi-pagi gelat mari doh gi ogeh katil anok ye, kejut suruh bangung mayang suboh. Bising ah mulut ye sapa seberang sunga pong dengor “Bangung-bangung, lime minit gi anok aboh dok bangung, aboh simboh nge air sejuk dalang peti”. Anok-anok gok bikah bangung slalu. Kalu wat dok e-ra bulih pekdoh ah.Kene doh dulu skali, sebotol nye jiruh air sejuk dalang peti, abih pah ke dalang kain gebor, sejok ketor gegor. Mainang mende jiruh nge air batu, kalu nge air milo sedak gop. Pakat berebut nok gi jambang, berator pulok situ jujuk-jujuk cotek arek.
Kelih ke meja makang, koho sedih. Dulu gok situ ah rama-rama nye pakse dudok di Tok Imang. Hok tu berebut ambek kue, hok ni pulok wat tupoh air, hok tu ketek kuih, hok ni pulok ambek lebih pade orang, hok naka pulok wat lari nasi goreng setapeware, gi nusuk bawoh tangge tibang ke ye sorang. Sibuk ah tangang Tok Imang duk rettak ke tangang anok-anok ye. Mulut pulok dok breti beleber.
Ator skoloh se hal lagi, nok tunggu ke sorang-sorang naik kete, perang sabil pulok situ. Hok tu tingga stoking, hok ni pulak tingga buku, abang pulok tukor kasut nge adik , kakok pulak cari tudung dok jupe. Ye tekang minyok kete kurre ye, bederohong bunying, brung!-brung!, wat lolok nok tingga, tunggang langgang , bedecung lari masok dalang kete kurre, mung dudok atah aku, aku tindang atah mung, baloh pulak situ.
Lening tak doh gitu, kalu bulih nok gitu mula, biar ilang skit sunyi sepi duduk drumah macang kubor ning. Biar ah susoh pung nok ke besor sorang-sorang. Nok wat guane , lening ,anok besor bejalor blake doh, doh jadi mok orang, ayoh orang. Lapang orang, dok ninggal sorang drumah. Sume pakat gi ke luor blake. Balik, ade hok setahung skali, ade hok due taung, Ade hok nang bulang baru jupe. Jok anok hok busu gi ngajor Sabboh taung lepah, rase kosong tak dok bende. Kalu mari teringat gok, sapa dok leh nok wat kije tige , pat ari. Abih jeng. Mok ajie ah parok skali, sebek muke-muke, neleh air-air mate, makang nasik pung dok lalu. Tok Imang teringat gok tapi wat dok tau gitu ah, abih-abih ye doa , semayang banyok-banyok, dokpong layang gusti, kelih cerita tong eng jeri. Ingat mase cucu-cucu balik raye, nepek rama-rama celoh tiok layang crite tong eng jeri. Kalu anok cucu balik skali sekala suke sangatlah due orang tu. Ari tu Sabrina hok ngajo Sabboh kene kusus kolumpo, balik semeto ke tranung tengok mok nge aboh ye, sapa pukul 3 pagi nye pakse bual. Banyok ngat mende nok crite. Hal Sumaimung sakit masuk spital, hal Semek nok nikoh, hal Sepioh nok gi mekoh, Mat Preng kene igap polih, lembu Pok Su Heng masuk dalang lage, Piyang lemah dalang sunga, Midi nok sunat, abih ye nok crite. Anok ye sapa beleh mate-mate layang brite kapung sepanjang taung. Nok wat guane starang, nok crite ke sape, anok-anok sume jaoh.
Lening beh ah skit, ayoh Aming rajing ah mari rumoh Tok Imang, tanye kabor. Boleh ah wat maing nge Aming. Wat ilang rase puah. Kelat gang ade sokmo cadang dalang kocek wat kecek ke Aming. Woh put samba ade gok, wahi gok Aming woh put samba. Sedak ah wat maing nge Aming. Sedak pade tengok ndustan, sedak pade gusti. Aming pulak baru bulih mulut, tote-tote cakap dok breti. Ye bilang, “atu ,ua , ige, pat , lime, ujuh....”, Mok Ajie tanye “ doh nang pah kane dok kate?” Ye jawak” nang balik umoh mok ye, nok isak bakbak.”. Suke selok Mok Ajie dengor. Bilang ABC, Nyanyi bunyi binatang, berrapok ah mok ajie nge Tok Imang wat bunyi ayang jatang, ayang tine, lembu, kambing,gajoh, rima, singe. Sukaang Tok Imang. Kalu tak dok aroh ngat, layang je crite tong eng jeri, Aming memang brehi, lebih kurang nge cucu ye gok. Tok Imang rajing ah maing nusuk nge Aming, jadi raksakse, jadi atu, maing bola, rase macang mude smula, suke dok leh nok crite ahh.Sayang nguh ke Aming macang cucu sdiri.
Napok doh come doh, Tok Imang berani ah mintok ayoh Aming wat gi ye balla. Lepah mayang Asor bulih ambek Aming lalu wat maing petang-petang. Tok Imang jadi imang situ. Ari jumaat jadi imang semayang jumaat skali skala. Tau doh Aming wahi kelat gang, siak doh buh dalang kocek. Se agi woh put samba, nok cari mane petang-petang ni. Belung gi sura, pelecung tah Batu Nang dulu. Beli bulih dua rial, banyok gok , bulih ye makang retek. Sapa sura , asor dok masuk lagi, tibang woh put samba dulu ah. Belang-belang duk nengung atah lambor sura, makang woh put samba , gok tu koya nok maing mende petang nge Aming.
Sedak ngat tibang put samba sapa dok sedor tok bilal nok komat doh, mase mane ye bang dok tau. Derah – derah Tok Imang bubuh woh put samba hok baki dalang kocek, capur nge kelat gang bulak-bulak Aming. Pat tu ambek tepat nok semayang. Aming nge ayoh ye baru sapa , derah-derah gi hungga masuk dalang sof. Aming pulak kene amarang doh awa awa lagi, napok juruh je, cacang mayang tangang peluk bahu. Jauh skit dari sof. Ade lapang orang set makmung-makmung. Sah mude-mude blake. Ayoh loh sorang je hok berumor skit. Mase sujud setiba-tibanya tubik woh put samba nge kelat gang bulak-bulak dari kocek Tok Imang golek tah depang. Napok di Aming nopat lalu gi depang takap kelat gang. “Kelat gang hok Aming, put camba hok Tok Imang”. Tok Imang duduk antara dua sujud, Aming unjuk woh put samba ke Tok Imang. “Pu camba eee, put camba eee, ambek ahhh”, katenye Aming. Tok Imang dok tau nok wat mende. Kalu ambek kang batal pulok mayang. Set-set makmung kerising kenyih duk ork tahang suke kelih ke Aming. Tok Imang sambung mayang. Sujud pat tu bangung cacang. Aming dok puah ati, sebab Tok Imang dok ambek woh put samba ye. “Ambek ahhh, ambek ahhh put camba eee”. Dok putuh ase ye, tra jugak. “Ambek ah, ambek aahhhh”, sapa nok nangis ye pujuk Tok Imang. Nge Tok Imang kerising kenyih tahan suke. Seksa sunnguh nok ke abih mayang. Sapa duduk antara dua sujud skali lagi, Aming tengok molek ngat kocek Tok Imang buke gitu, pelepup!, ye gi bubuh mulla woh put samba dalang kocek Tok Imang. “Aming buh cini eee”. Hoh selesai masaloh, Panda pulak. Kalu dok , pah ceroh ye beri woh put samba sapa habih mayang. Tok Imang wat nganguk-nganguk. Aming gi tah blakang, jerenggeng bahang kelat gang tepi tiang. Tok Imang dok lepah tangang ye pegang ke kocek takut golek pulak woh put samba tah depang sof. Lepah mayang macang nok pecoh sura ye pakat suke. “besar sungguh cubaang mayang tadi” kate Tok Imang. Padir pung nyampuk” Ho lah kalu kena bedil ke, kena bung ke , dok ape lagi, ni mainang mende woh put samba golek depang sof. Memang dok tahang nok suke”. Pakat suke selok lagi dengor ulasang siarang lasong Padir. Deramang luah kali mulut suke.”Kuat teh suka , gohong mulut-mulut”, Tok Imang ambek put samba dari kocek terus sumbat dalang mulut Deramang. Dang kunyah due kali je, teruh nye telang. Bulat gete mate ye tahang put samba lalu dalang tekok....
P/s.......buat sapa yang tak paham, memang rugi sangat ar kalau tak paham...hahaha...
suka-suka saja untuk ubat kerinduaannnnnnnn.........................
No comments:
Post a Comment